เรื่องก็มีอยู่ว่า ฝ่ายชายมีเงินแสนห้าหมื่น และส่วนทางผู้หญิงมีเงินหนึ่งแสน เมื่อก่อนที่จะแต่งงานทางฝ่ายผู้ชายนั้น ได้นำเงินหนึ่งแสนห้าหมื่นไปด าวน์บ้าน แล้วฝ่ายผู้หญิงนำเงินหนึ่งแสน ไปตกแต่งบ้าน
ซื้อเครื่องใช้ต่างๆ เข้าบ้าน ผู้ชายผ่อนส่งค่ างว ดบ้านสามพันหยวนแบบนี้ไปทุกๆ เดือนและเงินเดือนคงเหลือ หนึ่งพันหยวน ฝ่ายหญิงเงินเดือนเดือน ละสามพันหยวนทั้งคู่นั้นใช้ร่วมกัน จากนั้นพอสามปีต่อมาผู้หญิงตั้งค ร รค์ ทีนี้คล อ ดลูกออกมาผู้ชายได้เลื่อนตำแหน่ง
ในหน้าที่การงานของเขา และได้เงินเดือนเพิ่ม เป็นเจ็ดพันหยวน ตอนนี้เด็ กต้องการคนดูแลถ้าจ้างพี่เลี้ยง ต้องจ่ายเดือนละสองพันหยวน ทั้งสองจึงได้ปรึกษาหารือกัน และได้ข้อสรุปคือ ให้ผู้หญิงลาออกจากงานอยู่ดูแลลูก แบบนี้ผู้หญิงจึงกลายเป็นแม่บ้านเต็มตัวไปเลย
จากนั้น สิบปีต่อมาผู้ชายประสบความสำเร็จ ในหน้าที่การงานรั ศมีเปล่งปลั่งส่วนผู้หญิงน่ะหรอ คลุกคลีอยู่กับลูก ๆ กับสามี และบ้าน หน้าตาหม่น ห ม อ ง เข้าไปทุกวันตอนนี้ผู้ชายรู้สึกว่าภรรย าตัวพาเข้าสังคมไม่ได้อีกแล้ว เพราะสิ่งยั่วยวนภายนอกมันช่าง
ร้อนแร งเย้ ายวนใจเหลือเกิน แล้วสุดท้าย ผู้ชายเขาก็มีภรรย าน้อย หลังจากภรรย าของเขารู้เรื่องก็เลยเกิดการท ะเล าะ ไม่เข้าใจกันเกิดขึ้น และสุดท้ายทั้งคู่ก็เตรียมตัวหย่ า
และเนื่องจากตามคำอธิบาย ในบทก ฎ หมายว่าด้วยการสมรส บ้าน ที่ผู้ชายได้ซื้อก่อนแต่งนั้นฝ่ายผู้หญิงไม่มีสิทธิ์ แต่ผู้หญิงนั้นเธอไม่ยอม เธอบอกว่า พวกเราทั้งสอง ช่วยกันผ่อนค่าง วดมาตั้งแต่แรกแต่ทน า ยถามว่า มีหลักฐ านที่ร่วมกันผ่อนหรือไม่ล่ะ? ฝ่ายหญิงตอบว่า ไม่มีเพราะทุกเดือนจะหั กจากบัญชีเงินเดือน
ของผู้ชายโดยตรง และผู้หญิงบอกอีกว่า ฉันเป็นคนคล อ ดลูกฉันเอง เลี้ยงดูจนเติบใหญ่มาลูกต้องเป็นของฉัน ทน ายพูดว่า “ในส่วนของลูกจะเป็นของใครเราจะดูว่าใครมีความสามารถที่จะเอื้อประโยชน์แก่เด็ กมากที่สุด ฝ่ายหญิงเธอไม่มีงานทำไม่มีร ายได้ไม่มีบ้าน
ซึ่งเขาก็มองว่า มันย่อมไม่เป็นผลดีกับการเจริญเติบโตของเด็ ก ทีนี้ทางศ าลก็เลยจะตัดสินให้ตกเป็นของฝ่ายชาย บัดนี้ผู้หญิงเธอสิ้นหวังแล้ว โลกของเธอล่ มสล ายไป ณ ตอนนั้นส่วนผู้ชายเขาได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ กับผู้หญิงที่เขารัก รู้แบบนี้แล้วเธอยังกล้าที่ฝากความสุขทั้งชีวิต
ไว้กับคนอื่นไหม ? จะบอกให้นะ บนโลกใบนี้ไม่มีใครให้คุณ พึ่งพิงได้ตลอดไปหรอกแม้แต่เงาก็ด้วย มันก็จะห่างหายไปจากเธอในความมืด แรกเริ่มผู้ชายรักเธอมากและผู้หญิงโดยส่วนมากแล้ว พวกเขามักจะละเลยสิ่งสำคัญไปคือ คนเรานี่แหละ
ขอเพียงแค่มีชีวิตอยู่ล้วนที่จะแปรเปลี่ยนไปได้เสมอ ผู้หญิงที่มีอาชีพมีความอิสระจึงจะดำรงชีวิตได้ตามที่ตัวเองอย ากเป็นได้ จึงสามารถสร้างความมั่นคงในการใช้ชีวิตคู่เพราะทุกๆ คนล้วนชื่นชอบสิ่งสวยๆงามๆทั้งนั้น ใครจะยอมทนอยู่กับคนที่ไม่แต่งหน้า แต่งตัว
ไม่พัฒนา เกียจคร้ าน ทั้งเป็นผู้หญิงที่เสื่ อ มโท รมได้ทุกวันล่ะ จำไว้เลยว่าผู้หญิงเอ๋ย จงดีกับตัวเองจงทะนุถนอมตัวเองให้มากเถิด “เราต้องสูงส่งจึงจะล้ำค่า” คิดอย ากจะเป็น ผู้หญิงที่แกร่งสิ่งที่สำคัญเลยคือ รูปลักษณ์ของผู้หญิงเอง มันจะเป็นตัวกำหนดว่าจะสำเร็จ หรือล้มเหลวกันแน่
ที่มา : san-sabai
